"Canım Anneciğim;
İşte sana evin her köşesinde,mobilyalarda,duvarlarda,aynada,camda,seh pada hergün temizlemekten bıktığın,kirli parmak izlerim,gün geçtikçe büyüyorum ve etrafa bıraktığım izler azalıyor.Onun için sana,büyüdüğüm zaman özleyeceğin,küçücük sevimli ellerimin izini bir anı olarak hediye ediyorum.
Anneler günün kutlu olsun.
Seni seviyorum. "
Ama asıl anneler günü bombamız şuydu :
Nehir babasının kucağında sabah yanıma gelip beni uyandırır. Ama bir kıyamet bir gürültü..
Nehir : Koymaa, Koymaa !!!
Anne :??? (uyku şaşkını nooolduğunu anlamaya çalışıyor)
Baba : Kızım kucağına koysana hediyeyiii, anneye vericez..
Nehir: omaaajjj omajjjj (elini sürmüyo hediyeye kesinlikle )
Bu sene böyle bağrış çağrış anneler günü hediyemi aldım, Bakalım seneye nasıl olacak :))
Hediye faslından sonra , boğaz manzaralı birde kahvaltı ısmarladılar baba kız ..
Sonra hidiv kasrına doğru çıkalım dedik , tesadüf Nehirin 'inci' side oralardaymış , onlarlada buluştuk...
Nehir yine inciyi sıkıştırma , sürekli sarılma ısrarlarıyla canından bezdirdi biraz :))
Ama bu pozu verebilmek için bayaa uğraşmışız, çekilen onca poz arasında en düzgün durdukları bu oldu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder