Nehir'in de yine bir sürü Trabzon anısı birikti tabi..
Sonunda da ağladı bırakmamak için :)
Bahadır abisi soğuk terler dökerken , bizimki de "şurdan bir kaç çiçek yolsam noolur" derdinde :)
Dedenin kucağından da hiç ama hiç inmedi :)
Biz kahve yaparken Nehirde kalite kontrol yaptı:)
Biz kuafördeyken Babayla evde başbaşa uzun süre kalan Nehir, babası ona çorba pişirirken gidip balkondan kek yürütmüş ve tabiiki çorbayıda yememiş:)
İşte buda "Nişan Hatırası" ve yerinde hiçmi hiç durmayan ve saçbaş dağılmış Nehir:)
Bu da Süslü Anne Kız hatırası olsun :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder